Hoi hoi!

En we zitten alweer 6
dagen op de oceaan! We gingen heel erg lekker (ruime wind, 7-9 knopen) 
tot we 2 dagen geleden hele heftige wind kregen. We moesten weer met tuigjes
over dek lopen en iedereen behalve de wacht moest binnen blijven.  Er kwamen
hele heftige golven over dek heen.  Er kwam zelfs een mega golf over het
achterdek heen, alles was onderwater. Ik was op het moment in de keuken. 
Ik was met Jeroen aan het kletsen toen er opeens via het keukenraam een
waterval naar beneden kwam. Jeroen stond er precies onder en was helemaal
kledder nat. Ik deed het bijna in mn broek van het lachen! De mensen op dek
waren helemaal overdonderd. Vera zei zelfs dat ze ze als eerste reactie had om
naar boven te zwemmen. Zo veel water was er! Het weer is nu weer bijgedraaid.
We mogen zonder tuigjes over dek lopen,  maar het schip gaat enorm heen en
weer. Het is best moeilijk om zo in slaap te komen, als je elke keer heen en
weer schuift in je bed.  Dat komt doordat de golven van het heftige weer
er nog wel zijn, maar de wind niet. We hebben gisteravond zelfs nog de motor
aangezet omdat we maar 2 knopen voeren. En we zijn nog van koers veranderd
zodat we met de golven meegaan, anders zouden er te veel golven tegen het schip
aanknallen. Opgegeven moment gingen we gijpen. Ik stond samen met nog wat
anderen bij de binnenkluiver. Hij ging enorm heftig heen en weer en de schoot
moesten we met  3 man keihard aantrekken, maar toen scheurde hij. Ik denk
dat de bemanning hem wel kan maken.

School gaat best goed,
tis alleen even hard werken. En de tijd gaat veel sneller dan dat je denkt. Ik
heb nog 4 toetsen te maken die ik binnen heb. Ben druk bezig met het
voorbereiden. Dan moet ik nog 1 PO maken en dan ben ik klaar met alles wat ik
binnen heb. Woehoee!

Hebben
jullie het al gehoord? De motor is kapot gegaan, tijdens mijn wacht! Er is iets
kapot met de keerkoppeling. De motor wilden zelfs niet meer aan. Na 1 dag varen
vanuit Cuba, we konden Cuba zelfs nog zien! Eerst hadden we het plan om terug
naar Cuba te varen, maar dat was niet handig als je nieuwe onderdelen nodig
hebt. Dus we zitten nu in Jamaica!! Super leuk!! We hebben 1 dag zonder motor
gevaren, en zijn vandaag zonder motor de haven ingevaren. vet leuk! Om 7 uur
werd iedereen uit zn bed getrokken want 'All hands on deck' . We naderden de
haven en moesten allemaal helpen met zeilen op precies het goede moment laten
zakken of hijsen. Het laatste deel ging Bram in de bijboot en sleepte het schip
deels mee. Vlak voor de stijger lieten we alle zeilen zakken en voeren we puur
op de bijboot. Toen liet de bijboot los en werden Benno en Jasper op de kaden
gedropt om de lijnen aan te pakken. Zo dreef de Regina langzaam naar de kaden.
En martin heeft dit zo pro gedaan! Het is helemaal goed gegaan en we moesten zelfs
tussen een soort rotskust door om in de haven te komen, is ook helemaal goed
gegaan! Vandaag was echt een super leuke dag.'s Middags zijn we nog port
antonio ingegaan en wat is jamaica een vet land! Ik heb nu alleen nog maar dit
dorpje gezien, maat dit moet zeker op je lijstje mam! Maandag komen de
onderdelen waarschijnlijk vanuit Duitsland binnengevlogen en dan wordt de motor
er weer helemaal volledig ingezet en kunnen we weer varen! Dinsdag of woensdag
wordt het waarschijnlijk lekker zeilen naar Bermuda! Ik ga snel lekker slapen,
ben vet moe na vandaag.

Lieve allemaal,

Afgelopen week was anders dan alle weken aan boord tot nu toe. Deze week hebben we namelijk bij een Panamese indianenstam in het oerwoud doorgebracht. Het was een super mooie ervaring!

Op 12 januari vertrok de bus vanuit Portobelo. De afstand tot de eindbestemming was slechts 100 km maar door het slechte wegennet hebben we er bijna 3 uur over gereden. Op de plaats waar de bus stopte lagen 3 houten bootjes voor ons klaar. Daarmee zijn we een meer overgestoken om vervolgens in het indianendorpje aan te komen. Bij aankomst stonden er al veel dorpelingen op ons te wachten en in groepjes van 5 werden we over de gezinnen verdeeld. Ik kwam in een heel druk maar gezelig huis terecht waar een oma met 7 dochters en 10 kleinkinderen woonde. De indianen spreken alleen Spaans en omdat we al sinds het begin van de reis spaans leren lukten het een beetje met het gastgezin te communiceren. Het verblijf duurde 5 dagen en in groepjes deden we elke dag een activiteit: jungle hakken, grotten bezoeken, een bergtocht maken, de rivier verkennen en helpen in de keuken. Alle activiteiten waren heel gaaf om te doen!
Toch vond ik het altijd weer leuk om 's avonds bij de familie terug te komen. Het eten was prima, wel veel rijst en gebakken banaan! De tweede avond bij de indianen was mijn groepje aan de beurt om op krokodillenjacht te gaan. Om negen uur 's avonds vertrokken we met een klein bootje de rivier op die midden door het dorp liep. Met zaklampen scheen de gids over het water en als hij iets zag (geel-oranje ogen) dan gaf hij een seintje aan de stuurman. Heel langzaam peddelden we dan richting de krokodil en als we dichtbij genoeg waren, schoot de indiaan de harpoen af. Het was best spannend maar zeker heel erg gaaf!! De opbrengst was twee krokodillen van 1,5 meter die we zelf hebben gefilleerd en opgegeten hebben. Het was best raar om de dag erna gewoon weer in de krokodillenrivier te zwemmen! De week vloog voorbij en gisterochtend, 18 december, zijn we altweer vertrokken. Op de terugweg hebben we een kleine tussenstop gemaakt in Panama City, een hele gave stad! Als je aankomt rijden zie je eerst alleen maar kleine hutjes en van het  een op de andere moment staan er enorme wolkenkrabbers! Heel gek dat arm en rijk zooo dicht bij elkaar ligt! In Panama City kregen wij 2 uurtjes vrije tijd. Eigenlijk is dat te weining om iets van zo'n grote stad te kunnen zien. Vanuit Panama City zijn we langs het Panamakanaal terug gereden naar de boot. Best raar maar het voelde na een week echt als weer thuiskomen! Op de planning staat dat we de 22e richting Cuba vertrekken, de volgende mooie bestemming. Ik hoop dat ik daar weer wat kan laten horen maar dat schijnt erg moeilijk te zijn.

liefs Anne-Fleur

Dominica

Vandaag zijn we naar de Boiling Lake gegaan! Het was helemaal super, echt heel mooi!

De dag begon met vroeg opstaan. Om 7 uur stonden we allemaal klaar om aan land te gaan. Eenmaal aan land moesten we wachten op het busje dat ons kwam ophalen. Het was een leuk oud busje. De gids was Seacat, een leuke Dominicaan met rastahaar en een oude vriend van Martin. De weg in het busje naar de Boiling Lake was al gaaf. We reden door schattige dorpjes met allemaal houten huisjes, door het tropisch regenwoud en langs een hele mooie kust. Onderweg stopten we een paar keer omdat de gids eieren, wat fruit en de lunch ging halen. Kletsen met de buurtbewoners bleef natuurlijk niet uitgesloten. Na een uurtje rijden kwamen we aan, midden in het regenwoud. Nu begon de grote, maar o zo mooie wandeling. We hebben het eerste stuk gelopen door het dichte bos. De gids liet ons allemaal dingen zien over de bomen en hoe men vroeger de natuur gebruikte. We mochten onderweg Tarzan en Jane spelen met de lianen. Het valt nog best tegen hoe makkelijk dat is!

2 uur lopen en we waren op het hoogste punt dat we zouden bereiken deze dag. Vanaf dit punt hadden we een super mooi uitzicht over het regenwoud, de bergen en de stoom uit de boiling lake. Daar hebben we even met z’n allen pauze gehouden. We kregen super lekkere zelfgemaakte passievruchtsap. Iedereen was er helemaal weg van, Martin en Maurice hebben de volgende dag de sap zelfs voor ons gemaakt omdat we het zo lekker vonden! Toen iedereen weer een beetje uitgerust was van de klim gingen we verder naar the Destillation Valley. Hier waren er al kleine borrelende bronnetjes van kokend water. Wat heel speciaal was, was dat er een stroompje koud water en kokend water bij elkaar kwamen in 1 beekje. Uit de grond kon je een heerlijk klei masker halen, dus iedereen die er aankwam werd eerst helemaal ondergesmeerd door Seacat. De verse eitjes kwamen hier ook heerlijk van pas. Met een visnet hing Seacat de eitjes in

een bron kokend water en na 15 minuten waren ze klaar. Het hing er nog maar net vanaf waar je de eitjes in liet zakken, van de ene bron werd de schil zwart en bij de andere bleef ie dezelfde kleur. Dat had iets te maken met de samenstelling van het water uit de bron.

Vervolgens kwamen we bij het laatste deel. Nog even klimmen en klauteren over stenen en door het bos en we kwamen aan bij het 2e grootste kokende meer van de wereld. Het was echt heel cool om te zien. Het was een meer ingebouwd in een soort krater waar in het midden alles kookte. Het stonk er immens naar zwavel, maar dat waren we al gewend van de Teide. We hebben er heerlijk gegeten met het eten dat Seacat had meegebracht. Heerlijke gebakken banaantjes, makreel en een salade van komkommer en tomaten.

En toen begon de terug weg al! Maar de pret was nog niet voorbij! We gingen nog zwemmen!

Een beekje afkomstig uit the Destillation Valley ging met watervalletjes naar benenden. De watervalletjes kwamen elke keer uit in pooltjes ter grote van een jacuazi. We begonnen ergens onderaan en we klommen elke keer de watervalletjes op mbv lianen, zo kwamen we elke keer weer dichterbij het lekkere warme water. Het was echt heel gaaf om te doen en zo mooi! Na een lange wandeling heerlijk klimmen, zwemmen en chillen in de meest mooie pooltjes.

Toen we terug kwamen bij het verzamelpunt ontdekten we nog een hele hele mooie grot. Het was een soort scheur waar je in zwom, de wanden naast je waren 6-7 meter hoog en als je omhoog keek zag je allemaal bomen. Na 20 meter zwemmen kwam je bij een super mooie waterval, we konden alleen niet te dichtbij door de stroming dus we hebben hem niet heel goed kunnen zien.

Na al dit moois was de dag echt voorbij en was het tijd om terug naar huis te gaan, lekker bbq’en! De dag had echt niet beter gekund!

De Rastafari ’s waren geweldig! Ik had verwacht dat we naar een soort dorpje zouden gaan, maar het was gewoon een familie die in het ‘bos’ woonden en langs een rivier. Ze waren wel heel erg gericht op toerisme, maar toch was het super om te zien. Toen we aankwamen werden we ritueel verwelkomd met oranje strepen op ons gezicht. We werden gelijk opgesplitst in 3 groepen. Groep 1 ging eten van het land halen (knollen, sinaasappelen, een exotische vrucht en nog een paar andere dingen), groep 2 ging suikerriet van het land halen en groep 3 ging aardappelen van het land halen en een huisje bekijken. Ik zat in groep 1, het was echt heel leuk om met een mannetje met dreadlocks mee te doen. Hij kwam dan met zo’n groot kapmes, die stak die in de grond om de wortels los te wrikken en dan riep ie ‘pull pull’ en dan mochten wij de plant uit de grond trekken en doorgooien naar de andere dreadlock die de knol bewerken en hem door gooiden naar 1 van ons die alles in een zak bewaarden. Echt een super ervaring om te helpen op het land. Vervolgens gingen we al het suikerriet ‘schillen’ zodat we er later sap van konden maken. Daarna was het tijd voor de waterval! Dat is serieus het gaafste wat ik ooit heb gedaan! We gingen langs en door de rivier richting de waterval. Er liep geen pad dus we liepen door een soort van paadje door het regenwoud en door over de rotsen van de rivier. Het was soms echt heel erg goed opletten, soms was het wel tricky. Uiteindelijk kwamen maakten de rivier een bocht en werd de waterval onthuld. Hij was zoo mooi! Echt heel gaaf, hij was heel hoog en kletterde als 1 geheel naar beneden. Op gegeven moment moesten we op 20 meter afstand wachten op de rest van de groep, ik dacht dat we niet meer verder mochten. Maar het beste stuk moest nog komen! We mochten het ‘meertje’ van de waterval in! De wind en stroming van de waterval was echt heel heftig, Seacat zei ook dat het nog nooit zo heftig was geweest. Om de beurt mocht er een groepje achter de waterval gaan, maar bij het eerste groepje kreeg Liz een paniekaanval en ze viel flauw in het water. Iedereen was heel erg geschrokken en met wat moeite is ze naar de kant gebracht. Jammer genoeg ben ik dus niet achter de waterval geweest, maar gelukkig is het met Liz helemaal goed gekomen. Samen met Anne en Fem ben ik nog een stukje langs de waterval naar boven geklommen en zijn we van 7 meter hoogte naar beneden gesprongen. Het was best spannend om van de plek waar we waren weer terug naar de kant te zwemmen, de stroming en de ‘regen’ van de waterval waren best een obstakel om je hoofd boven water te houden. De weg terug was serieus echt geweldig. We hebben geen ‘pad’ meer gevolgd en zijn gewoon met de rivier mee terug gegaan, canyonen. Het was zoo leuk! Door de stroomversnellingen en de miniwatervalletjes, kijken hoe en waar je verder gaat, echt het gaafste wat ik ooit heb gedaan! Eenmaal terug bij de Rastafari ’s stond er eten klaar. Een soort prutje met rijst, aardappel en allemaal andere dingetjes die we die ochtend van het land hebben gehaald. Het was heel erg lekker en het zat in bakjes van een kokosnoot en de lepeltjes waren partjes van een kokosnoot. Er was ook chocolade zelfgemaakt en hele lekkere sapjes. Toen was het alweer tijd om terug naar huis te gaan, nadat we een leuk verhaaltje te horen hebben gekregen van 1 van de oude mannen van het stel. En we hebben ook nog heel leuk met een klein meisje van 8 gepraat, die vertelde over hoe het was om daar te wonen, ze was heel erg geïnteresseerd hoe wij alles deden en gaf ons tips over hoe we het suikerriet moesten schillen. Echt heel schattig.

SCHEEPSOVERNAME voor DOMINICA

De eerste scheepsovername was heel erg geslaagd! Tijdens de scheepsovername doet de bemanning niks meer en nemen de leerlingen het schip over. 3 scheepsmannen, 3 bootsmannen, 2 koks, 1 scheepsarts en natuurlijk een kapitein worden gekozen naar aanleiding van sollicitaties. Ik had gesolliciteerd voor kok, omdat ik vond dat ik nog niet genoeg wist voor stuurvrouw of bootsvrouw. Het jammere was dat ik een toets aan het maken was tijdens de sollicitatiegesprekken, dus geen kok voor mij tijdens de scheepsovername. De scheepsovername ging van start 300 NM voor Dominica. Het was heel leuk om te zien dat leerlingen elkaar aansturen tijdens de wachten en dat iedereen opeens veel meer mee doet met het reilen en zeilen van het schip. De scheepsovername ging als een speer voorbij en Dominica was al snel in zicht. En mooi dat het was als je aan kwam varen, wauw. Volgende keer ga ik solliciteren voor stuurvrouw!

Hoihoi! Hoe gaat het daar met iedereen? Hier is er eindelijk weer wind! We varen nu met ong 7-8 knopen naar Dominica. Vandaag hebben we de eerste spaans toets gemaakt, hij ging opzich wel goed. En tijdens de toets hoorden we opeens dat er walvissen waren. Het waren er ong 2 of 3.  Ze waren echt super dichtbij, en hebben ong 45 minuten mee gezwommen. Het waren wel kleintjes, maar het was zo gaaf om te zien dat ze gewoon 3-4 meter van de boot af waren en dan eronder door zwommen en met de golven aan het spelen waren! Verder zijn we deze week ontgroend door Neptunis. Martin was verkleed en we werden 1 voor 1 naar buiten gehaald. We moesten op de grond gaan liggen en werden helemaal onder de smurrie gegooid. Ondertussen kwamen Nathalie, Jauke en Maurice op je zitten en deden net alsof je kaal werd geschoren. Sommigen geloofden echt dat we werden geschoren! Daarna mochten we het water in springen om af te spoelen! Voor de rest is er niet echt heel veel gebeurd deze week. Gewoon aan school gewerkt en wacht gelopen. Aan school werken gaat alleen nog niet zo heel goed. Het duurt allemaal zo lang voordat ik iets af heb.

Verder zijn er van die dingetjes die voor ons heel gewoon zijn geworden, zoals het raam dicht houden zodat er geen golf in kan slaan. Vannacht had ik het weer, dan word je opeens wakker doordat je een plens in je gezicht krijgt. En bij de kamer van Jasper is een vliegende vis binnengesprongen. De watermaker was deze week ook nog kapot gegaan. Er was even spraken dat er alleen nog maar drinkwater was en dat we in Dominica pas weer water zouden hebben. Maar we hebben echt heel veel geluk dat martin zoveel weet van de machinekamer, die heeft hem weer gemaakt. Ohja we hebben deze week ook al de 3e dorade gevangen, die zijn zoo lekker! En we hebben ook een keer een knal rode inktvis gevangen. Maar die hebben we als aas gebruikt. Voor de rest is er allemaal niet zo veel gebeurd.

Hier is het echt super chill, lekker leren in het zonnetje met super uitzicht. Alleen de wind is nergens te bekennen, Martin zegt dat ie dit nog nooit heeft meegemaakt. We zitten nu al 10 dagen op zee en hebben nog bijna niet gezeild. Wat wel super aan dit weer is, is dat we elke dag de boot een half uurtje stilleggen om te gaan zwemmen! Echt super leuk, uit het wand springen, het kluivernet en slingeren langs de boot. Echt heel leuk, en dat allemaal midden op de Atlantische Oceaan.

Het was heel raar om te bedenken dat we gisteren Sinterklaas hebben gevierd. Ze hadden het wel heel leuk gemaakt. Op Tenerife heeft iedereen al cadeautjes gekocht en deze week zag je iedereen druk bezig met gedichten schrijven. Met mijn schrijfkunsten had ik eindelijk een leuk gedicht af, vloog ie overboord.. Martin was verkleed als Sinterklaas en Marjolein als zwarte piet. En we hebben chocolade letters gekregen!!

Vandaag had ik keukendienst en toen ik icetea ging halen, werd er weer geroepen dat er dolfijnen waren. Echt heel schattig.

Wat ook heel leuk is, is overdag of met zonsondergang in de mast zitten. Je hebt dan echt een super gaaf uitzicht!

En ik heb een walvis gezien!! Wie het eerste een walvis zou spotten kreeg een chocolade reep. En rara, toen ik achter het roer stond te kletsen met Brechje zag ik opeens een hele grote spuit iets van 500m verderop. En daarna nog een paar keer z’n rug boven water. Echt super gaaf. Martin stond er naast en heeft hem ook gezien, en toen riep ie keihard en stond iedereen te kijken of ie nog een keer kwam, maar helaas.

En de nieuwe kamer is ook echt leuk! Maar het water wat naast de wasbak terecht komt, komt onder het bed terecht waar het beetje gaat schimmelen met dit weer. Nu stinken al mijn kleren echt verschrikkelijk en heb ik mijn bivak rugzak even gewassen.

 Hee! We zijn onderweg naar Dominica! Dinsdag (nov)  zijn we vertrokken uit Santa Cruz. Het was echt heel gaaf, want toen we uitvoeren toeterde Martin en hoorde je uit alle kanten van de haven allemaal andere schepen terug toeteren. In de haven lag eerst de Duitse SaS. Maar die was al eerder weg, toen wij uitvoeren lag de Zweedse SaS er nog wel. Maar met allebei de schepen hebben we heel leuk gepraat. Ze zijn ’s avonds ook nog een paar keer komen kletsen aan boord. Ook lag de Wylde Swan naast ons! Het is zo gaaf, iedereen kent ons, op straat worden we weleens aangesproken door mensen die vragen of wij vd Regina zijn. Toen we in de pizzeria zaten, kreeg iedereen van een Nederlandse man een drankje aangeboden. We hebben even met hem gepraat, hij had al gemerkt dat wij SaS waren, hij vond het heel leuk. Hij vertelde dat ie 3-4 jaar heeft uitgetrokken om de wereld over te zeilen in zn eentje. Echt super cool, hij is nu onderweg naar Zuid-Afrika. Het is echt leuk om met zo veel mensen te praten die allemaal super veel hebben gedaan om zulke gave reizen te maken. Er komen ook wel eens mensen aan boord kijken, er was laatst een koppel die 2 docenten waren tegen gekomen in een internet café. Zij maakte een wereldreis en waren helemaal weg van de Regina.
Het leven aan boord is best anders nu. De echte schooldagen zijn nu begonnen. Toch is het nog best moeilijk om je te concentreren. Ook zijn de wachten veranderd, ik zit nu in de wacht van 8-12. Het is nu dus 4 uur ipv 3, en al helemaal ’s avonds is dat best vermoeiend. Gister tijdens de wacht zijn Brechje en ik ook in slaapgevallen in de stuurhut haha oeps.

veel liefs Anne-Fleur

Hallo Allemaal!

We zijn eindelijk in Tenerife aangekomen! Het is hier echt heerlijk warm en gezellig.Na Boulogne zijn we door gevaren naar Cherbourg. Hier hoefden maar 1 nachtje te liggen want de wind was eerder gedraaid dan verwacht. Om 12 uur 's nachts was het dan zo ver! We voeren uit de haven van Cherbourg om in een keer door te varen naar Tenerife.

Na 2 dagen bereikten we het moment waarop we dolfijnen konden spotten. Er kwamen er heeel veel langs! Ze speelden heel schattig met de golven voor de boeg, heel leuk om te zien.

9 dagen op zee zitten en dan land zien is heel leuk! Ik stond achter het roer toen Benno op bakboord wacht stond en als eerste riep: Land in zicht!! Iedereen kwam snel kijken en ja hoor, daar was Tenerife! Toen we aankwamen gingne we de volgende dag gelijk door naar de el Teide. De 3e grootste vulkaan van de wereld gingen we beklimmen! Eerst hebbenwe 1,5 uur in de bus gezeten om naar het startpunt te komen. Eenmaal aangekomken hebben we allemaal onze mega rugzak opgedaan en daar gingen we! Na ongeveer een uurtje kwamen we bij het lastigste deel, hier begonnen de stijle en rotsachtige bergpaadjes. Het was best zwaar maar zeker de moeite waard. Na 2 uur en 15 minuten kwamen we aan bij het hostel waar we zouden overnachten. Samen met nog een paar anderen zijn we toen weer een stukje naar beneden gelopen om de mensen die het wat lastig hadden te helpen met hun rugzak. En 2 uur later stond de hele groep voor het hostel!!!!! Iedereen was super trots en blij want het was een aardige klim. Na het avond eten dook iedereen snel het bed in want om 4.30 uur moesten we weer klaar staan om de klim af te maken. We begonnen aan het lastige stuk van de vulkaan. Daarom mochten we dit zonder rugzak doen. We gingen naar het topje om de zonsopkomst te zien. Echt, ik heb nog nooit zoiets moois gezien, hoe je dan naast een soort krater zit met uitzicht over zee, steden, een super mooi wolkendek en een hele gave zonsopkomst! Het was wel enorm koud daarboven dus we gingen al snel weer naar beneden. Na 3,5 uur stonden we allemaal weer beneden op de bus te wachten. Een hele gave en mooie ervaring!

Morgen hebben we een uitwisseling met een spaanse school maar eerst nog een vrije avond in Santa Cruz de Tenerife!

Als het goed is gooien we maandag de trossen los en zijn we dan weer 3 weken op zee! Op naar Dominica!!!

veel groetjes!

Hallo!
We zitten nu al bijna 2 weken op de Regina Maris! Het gaat echt super snel. Ik zal even een korte samenvatting geven van de afgelopen tijd.

De week voordat we gingen inschepen heb ik een afscheidsfeest gegeven. Het was super gezellig. Ik heb toen ook al van veel mensen afscheid genomen.  De week daarna was het super druk, tas inpakken, school regelen en afscheid nemen.  En toen was het zover: het laatste nachtje thuis! Het was een heel raar idee, maar ook super leuk!

De eerste week hebben we vooral het schip leren kennen. We leerden hoe we de kluivers moesten inpakken en waar alle lijnen voor zijn. Ook hebben we 7 000 kg aan eten aanboord getild en opgeborgen. We moesten zelfs een douche opofferen omdat het anders niet paste! Wat wel een gelukje was, was dat we midden in Amsterdam lagen met het schip. 's Avond zijn we ook een paar keer de stad ingegaan, super gezellig!

En dan is het al vrijdag! Tijd voor het definitieve vertrek! Het was een vroege dag, want om 10 uur kwamen de ouders al aan boord. Bij mij kwam Maarten mee, hij voer mee tot in IJmuiden, waar alle familie en vrienden stonden te wachten. Super lief dat iedereen was gekomen! Ook de oud-SaS'ers waren gekomen om de trossen los te gooien.
Op naar Tenerife!

Maar we zijn er nog lang niet, het weer werkt niet zo mee. In plaats van gelijk naar Tenerife te gaan, zijn we richting Texel vertrokken. De eerste nacht stopte we in Enkhuizen om daarna over het IJsselmeer naar Texel te varen. Het IJsselmeer was heftig! Zo heftig dat het grootzeil scheurde! Om het zeil te laten maken stopte we in Den Oever. Daar hebben we 2 dagen gelegen, weer door de harde wind. De kapitein zei zelfs dat het 140 km/h waaide! Opgegeven moment stond iedereen op de dijk in de wind te hangen! Het was zo gaaf! Ik ben er zelfs een stukje afgewaaid!

Eindelijk werd het weer wat beter! Nu echt op naar Tenerife! Dachten we.. Want nu liggen we in Boulogne Sur Mer. Het had helemaal geen zin om te varen, we hebben het hele stuk op de motor gevaren. We hadden de stroming en wind tegen en de golven waren super groot. Opgegeven moment was het allemaal zo sterk dat we zelfs achteruit voeren! Maar toch was het super gaaf!

Dan nog wat dingetjes over het leven aan boord! We zijn allemaal in wachten ingedeeld. Ik zit in de wacht van 12-3 uur ('s nachts en 's middags)   Tijdens de wachten mag je aan het roer staan, ben je bakboord- / stuurboordwacht  (dan kijk je of er schepen aankomen of belangrijke boeien)  of een ander klusje. Maar grotendeels ben je aan het kletsen en aan het wachten tot je weer lekker je bedje in kan duiken.
Dan is er ook nog keukendienst. Het klinkt heel leuk. Wat het ook is hoor, tot dat het afwasgedeelte langskomt. Tijdens de keukendienst ben je namelijk bijna alleen maar aan het afwassen voor 44 man. Maar het is wel heel gezellig!
En dan het allerlaatste: zeeziekte. Ik heb er niet heel veel last van gelukkig! Maar de 2e dag op zee was toch niet heel leuk. Het ergste is nog alle overgevende mensen! In sommige hutten stinkt het zoo veel naar kots! En als je dan wc-dienst hebt en het zit op de muren...

Nu gaan we nog even Boulogne in en dan varen we morgen waarschijnlijk (niet zeker) naar Cherbourg of Tenerife!

Liefs,
Anne-Fleur